علی میرزاخانی جهش دلار در اقتصاد ایران مسبوق به سابقه است
اما تکرار آن، نشان میدهد که تمداران هیچ درسی از گذشته نیاموختهاند. یا شاید هم بتوان گفت آنچه آموختهاند آموزههای آشفتهای است که نمره قبولی برای کارنامهشان به ارمغان نخواهد آورد. بهطور خلاصه میتوان گفت دو خطا باعث التهاب اخیر در بازار دلار شد که پیامد آن خارج شدن مدیریت بازار از دست تگذاران و کنترل آن توسط سفتهبازان بود.
خطای اول، یک توهم تکراری درباره نحوه تعیین نرخ دلار است که قبلا هم راجع به آن هشدار داده شده بود. تعیین نرخ ارز در یک کشور دارای تورم بالا، فرمولی متفاوت از تعیین نرخ ارز در کشوری با تورم حولوحوش تورم جهانی دارد. تورم در ایران بهرغم اینکه طی سالهای اخیر روندی نزولی داشته است، اما هنوز که هنوز است با نرخ حولوحوش ۱۰ درصد یکی از بالاترین نرخهاست که از ۹۵ درصد کشورها بیشتر است. ضمن اینکه میانگین تورم در چهار سال گذشته (با نرخ ارز تقریبا ثابت) حدود ۱۸ درصد بوده است. تنها ت ارزی ممکن و صحیح در این وضعیت تورمی، آن است که نرخ ارز را بهصورت تدریجی متناسب با مابهالتفاوت تورم داخلی و میانگین جهانی بالا برد تا انرژی تورم در داخل نرخ دلار متراکم نشود وگرنه با تلنگری در هر زمان، این انرژی آزاد شده و باعث جهش نرخ ارز خواهد شد. تمدارانی که این راه تدریجی را کنار گذاشته و نرخ دلار را حول و حوش رقم خاصی تثبیت میکنند ناخواسته، راه بدتر یعنی جهش دلار را انتخاب میکنند که البته میتوان ثابت کرد راه دلخواه تعداد کثیری از ذینفعان اقتصاد ایران است که قبلا به آن پرداختهایم. اگر اهل ت علاقه دارند که نرخ دلار را ثابت نگه دارند راه آن، حراج دلارهای نفتی نیست که علاوهبر اتلاف منابع باعث عقبنشینی تولید داخلی در برابر سیل واردات میشود، بلکه راه عقلایی، خاموش کردن موتور تورم در چاپخانه پول است.
مدیریت تامین و تدارکات خارجی تورم ,دلار ,باعث ,ثابت ,تعیین ,درصد ,باعث التهاب ,اقتصاد ایران منبع
درباره این سایت